Hoe veilig is reizen? Is het verantwoord om je kinderen mee te nemen naar risicogebieden? Kortom: waar letten wij op bij het uitstippelen van onze route? En voelen we ons weleens onveilig?
Het eerste voorbeeld: Het is onze vijfde dag in Mexico. Ik ben net uit bed, zet mijn telefoon aan en de verontruste berichten stromen binnen. Familie en vrienden hebben het allemaal in de Nederlandse media gelezen: in een of ander Mexicaans dorp zijn zeventien vermoorde mensen gevonden. Iedereen wil van ons weten of we wel veilig zijn in het land van drugsoorlogen en bendegeweld.
Onverzorgd uitziende man
Het tweede voorbeeld: we zijn in Costa Rica en we moeten met de bus naar onze volgende locatie. Omdat we niet zo goed weten waar de bus vertrekt en omdat de bustijden niet altijd betrouwbaar zijn, besluiten we om op tijd te vertrekken, met als gevolg dat we lang moeten wachten bij de bushalte. Iedereen die met het openbaar vervoer door Costa Rica reist, kent de waarschuwingen: bij bushaltes is het niet veilig en let op je spullen!
In de eerste vijf minuten word ik al aangesproken door een onverzorgd uitziende man die geld van me wil, maar gelukkig laat hij me ook snel weer met rust. Dan begint het wachten. Een uur tikt voorbij. Nog een uur en nog altijd zitten we daar, langs de voorbijrazende auto’s. Op enkele meters afstand een brug. De daklozen die eronder lagen te slapen, worden langzaamaan wakker. Na ruim drie uur komt eindelijk de bus.
Vermoorde mensen
We weten dat we in de afgelopen maanden landen hebben bezocht die niet als heel veilig bekend staan (Egypte, Mexico, Costa Rica). Waarom gaan we er dan toch heen? Omdat er een groot verschil bestaat tussen de situatie die de media ons voorschotelen en de werkelijkheid.
Inderdaad vindt er veel drugsgeweld plaats in Mexico, alleen waren die zeventien vermoorde mensen meer dan tweeduizend kilometer bij ons vandaan gevonden. Dat is meer dan de afstand tussen Amsterdam en Rome.
Over diefstal in Costaricaanse bussen lees je veel, maar je leest vrijwel nooit over behulpzame buschauffeurs en andere wachtende reizigers die ons wilden helpen.
We kennen ook verhalen van mensen die de hele wereld hebben gezien, van de sloppenwijken van Johannesburg tot de grensgebieden van Colombia en slechts één keer zijn bestolen: in de metro van Parijs.
Grote toeristische industrie
Kortom: veiligheid is altijd betrekkelijk. Opletten blijft natuurlijk belangrijk en je gezond verstand moet je altijd gebruiken. Geen haar op ons hoofd die eraan denkt om naar landen te reizen die echt onveilig zijn (bijvoorbeeld sommige landen in het Midden-Oosten of in Centraal-Afrika). Wij kiezen wel voor gebieden die een grote toeristische industrie hebben, zoals Mexico, zoals Costa Rica en over enkele maanden vliegen we naar Peru.
Uiteraard houden we ons wel aan enkele afspraken: ’s nachts zo min mogelijk over straat lopen, kostbaarheden (zoals paspoorten, telefoons en geld) op het lichaam dragen, je bagage altijd in het oog houden en alleen reizen en activiteiten boeken via betrouwbare kanalen. Zo kun je met een beetje alertheid heel veilig reizen.
Tekst en foto: Erik Jan Tillema |
