
Pim Lammers schrijft prentenboeken voor kleine kinderen over actuele onderwerpen als homoseksualiteit of transgender. ZiO interviewde hem over zijn drijfveren. We leven in 2018, maar nog steeds is er veel onwetendheid bij mensen als het gaat om queer-onderwerpen. Zoals transgender, iets waar ik zelf ook eerst niet veel over wist. ‘De boer en de dierenarts’ heb ik vervolgens geschreven omdat ik steeds maar weer merkte dat als het over verliefdheid gaat, dat altijd hetero-verliefdheid is. Bijna nooit wordt er op vanzelfsprekende manier gesproken over twee mannen of twee vrouwen die verliefd op elkaar zijn. Vaak als er dan eindelijk over wordt gesproken, gebeurt dat opvallend en nadrukkelijk. Hoe belangrijk is het dat kinderen op jonge leeftijd al in aanraking komen met deze onderwerpen? Als je je op jonge leeftijd ‘anders’ voelt, dan kun je je erg eenzaam voelen. Je begrijpt het vaak niet helemaal en je hebt het idee dat je de enige bent. Ik hoop dan ook dat mijn boeken deze kinderen helpen zichzelf te ontdekken en leren kennen. Dat ze eindelijk zichzelf herkennen in een boek en zich daardoor niet meer eenzaam of onbegrepen voelen. Mijn boeken zijn er natuurlijk niet alleen voor transgenderkinderen of kinderen die homo zijn, maar voor alle kinderen. Het is namelijk belangrijk om al op jonge leeftijd kinderen te leren hoe de wereld in elkaar zit. Dat wat kinderen lezen, bepaalt hoe ze later naar de wereld kijken. Als we het nooit over homoseksualiteit en transseksualiteit gaan hebben, maar het verstoppen en doen alsof het enge en moeilijke onderwerpen zijn, dan worden het ook daadwerkelijk enge en moeilijke onderwerpen. Ik wil kinderen laten zien hoe de wereld daadwerkelijk in elkaar zit. Het boek 'Het lammetje dat een varken is' gaat over transgender. Heb je veel reacties op dit boek ontvangen? Het boek is gelukkig erg goed ontvangen, maar er zijn natuurlijk ook wel negatieve reacties geweest. Iets dat ik bijvoorbeeld veel heb gehoord is de opmerking dat ‘kinderen er veel te jong voor zijn en er nog niet mee bezig zijn’. Dit berust volledig op vooroordelen, want kinderen zijn er juist wél op jonge leeftijd mee bezig. Onderzoek heeft namelijk uitgewezen dat transgenders gemiddeld al op 4- of 5-jarige leeftijd erachter komen dat ze anders zijn. Een andere vraag die me wel eens gesteld is, is of ik niet bang ben dat ik kinderen op deze manier beïnvloed. Opnieuw een vraag die bestaat vanwege onwetendheid: homoseksualiteit en transseksualiteit is iets waar je mee geboren wordt, je kunt het niet worden. Zoals mijn eerste twee boeken aantonen, vind ik diversiteit een belangrijk thema. Momenteel ben ik weer bezig met een nieuw boek over diversiteit, maar dit keer over diversiteit van personages van kleur. In bijna alle kinderenboeken is de hoofdpersoon wit, dus voor heel veel kinderen is het lastiger om zich te identificeren. Een ander interessant, maatschappelijk onderwerp zijn de vooroordelen rondom genderstereotypen. |
Transgender | homoseksualiteit |